|
 |
|
|
|
|
|
De ommekeer
7 maart 2012
Op bed lees ik de krant.
Uit onderzoek is gebleken dat Nederlanders te veel zout eten. Dat is slecht voor ons, zo stelt weer een ander onderzoek. De verantwoordelijke minister heeft de producenten van sausen, brood, soepen en chips opgedragen dat er veel minder zout in mag. Hè bah, wat flauw.
Zout wordt ook gebruikt in het doopritueel. Het geeft uitdrukking aan de hoop dat het leven niet zonder smaak, zouteloos, zal zijn. Wist je dat?
Ik bivakkeer op en in mijn bed. Een griepje. Het heerst. Dat hoor ik op de radio. Ik lees een artikel over jongens in Rio die zich afkeren van de machocultuur. Zij trekken deze cultuur in twijfel. In het artikel wordt benadrukt dat deze nieuwe mannelijkheid niet van boven komt, maar wel degelijk uit de mannen zelf. ‘Vaak had het te maken met hun moeders. Zij zagen hen ploeteren om hun kinderen te voeden en te kleden. Hun vaders zijn weggegaan, hun zussen zijn van een andere man, hun stiefvaders mishandelen hun moeders. Er moet toch een andere manier zijn om man te zijn…’ Het is een hoopvol artikel.
Dit is de vierde dag op bed. Vier dagen op bed is lang voor mijn doen. Normaal wil ik zo snel mogelijk weer op de been zijn. Maar mijn benen zijn moe en willen alleen maar liggen. En ook mijn armen protesteren. Ik trek een inzichtkaartje: Twijfel, wacht maar tot je het zeker weet. Hu, waarover twijfel ik dan? Nog maar een kaartje: Meestromen, ga ook eens met de stroom méé. Oh, daarom zijn mijn armen en benen zo moe. Ik zwem tegen de stroom in.
Nu lees ik de krant, luister een muziekje, drink kopjes thee, val in slaap tijdens een meditatie-CD, word weer wakker, lees een leuk boek en ik draai me nog eens om. Want ik wacht tot ik het zeker weet waarover ik twijfel. Nou ja, wachten. Ik vermaak me prima. Eigenlijk drijf ik rustig op mijn rug met de stroom mee. Geen idee van de tijd.
En terwijl ik zo op mijn rug drijf, zie ik waarover ik twijfelde. In de verte hoor ik de man van de radio: ‘De ommekeer is niets in het licht van de eeuwigheid.’
En over het zout. Vers gemalen zeezout is heerlijk over de gebakken aardappelen. Wil je nog meer smaak, doe er dan nog wat Italiaanse kruiden over.
(Het artikel van de jongens in Rio stond in de Volkskrant van zaterdag 30 maart 2012)
Reacties (0)
Plaats een reactie
|
|
|
|
|
|
