Terug naar het hoofdmenu

Stuur een emailtje naar Bart Peters

----[ OVL ]------------------------------------------------------------------- On: Sat 17 Nov 2001 0:33 By: Bart Peters To: All Re: Enschede-Gronau heropend! ------------------------------------------------------------------------------ In de afgelopen decennia zijn er helaas enkele baanvakken gesloten en gelukkig ook enkele geheel nieuw aangelegde spoorlijnen geopend. Maar een 125 jaar oude lijn die twintig jaar na de sluiting toch weer wordt geopend voor het reizigersverkeer, dat is echter toch wel iets bijzonders. Vanmorgen was het dan zover, een kleine negen maanden na aanvang van de werkzaamheden zou de eerste 'reizigerstrein' sinds lange tijd weer van Enschede naar Gronau rijden. Toen ik even voor half tien bij het station kwam stond de rode Talent al te wachten bij het nieuwe perron, met op de zijwanden teksten als "Hallo Muenster, Dag Enschede" en op het elektronische koersbord de speciaal voor de gelegenheid ingeprogrammeerde bestemming "EROEFFNUNGSFAHRT". Het perron was met rode en gele ballonnen en dito gekleurde vlaggetjes feestelijk gekleurd. Dat was alvast een geruststelling, want na indertijd getuige te zijn geweest van de 'feestelijke' opening van Enschede Drienerlo was ik er tot dusver nog niet zo zeker van dat dit wel een bijzondere happening zou worden... Na bij een tafel mijn naamplaatje te hebben opgehaald was het wachten op de officiele aftrap van burgermeester Mans die een plakkaat zou onthullen. Dat bood mooi gelegenheid in de tussentijd wat foto's te maken en enige bekenden te spotten. Het perron begon langzamerhand behoorlijk vol te stromen, voor zover ik kon nagegaan toch vooral genodigden want ik zag veel naamplaatjes en weinig fototoestellen. Zou dat hele gezelschap eigenlijk wel in één Talent passen? Nog wachtend op de beloofde toespraak van Mans werden we opeens uitgenodigd om in de trein in te stappen; door alle drukte bleek de inmiddels al voltooide onthulling van het plakkaat de meeste mensen geheel te zijn ontgaan. Gauw instappen dan maar, gelukkig kon ik nog een plaatsje bij het raam bemachtigen. Op elke zitting was een welkomstpakket neergelegd, bestaande uit wat routefolders, zakjes Gummibaeren en een foldertje van de UT. Had ik toch een wat grotere tas moeten meenemen dan die fototas waar net 1 camera en 4 penlites in passen... Voller en voller werd het in de trein, die evenals het perron met vlaggetjes en ballonnen in een geel/rode feeststemming was gebracht. Net toen de gangpaden zich begonnen te vullen met mensen die geen zitplaats meer konden vinden, stapte er ook nog eens een compleet dweilorkest in dat op het balkon de instrumenten in stelling begon te brengen. Het zou nog wel eens een lawaaiige (doch gezellige) rit kunnen gaan worden! Even na tienen, dus met een kleine vertraging, zette de Talent zich in beweging. Echt hard ging het niet, mogelijk omdat er zich op dat moment *twee* treinstellen op het baanvak bevonde. Vanuit Gronau was immers ook gezelschap in een Talent onderweg, die we in Glanerbrug zouden ontmoeten. Het gemoedelijke tempo bood echter alle gelegenheid om eens naar buiten te kijken. Vreemd idee om nu zittend in een trein het traject te berijden dat ik drie jaar geleden alleen kon afleggen door over boomstammen te klimmen en door dichte struiken te kruipen. Die wandeling was trouwens een rechtstreeks gevolg van een verslag van Arco Sierts die hetzelfde traject ook eens te voet had afgelegd, en die er ook veel aan heeft gedaan om de lijn heropend te krijgen. Arco bleek slechts enkele stoelen verderop te zitten, zodat we na vele jaren elkaar ook eens in het echt konden zien (al verstopte hij zich achter het pseudoniem A.Siertz...) Terwijl de trein door de ingraving van Enschede rolde (wat volgens een onzalig plan nog eens een tunnel had moeten worden) werden smakelijke hapjes rondgebracht. Om de stemming verder te verhogen zette het dweilorkest een nummer in, wat met een dusdanig enthousiasme gebeurde dat elke conversatie praktisch onmogelijk werd gemaakt. En die omwonenden dachten nog wel dat ze zich zorgen moesten maken over het lawaai van de trein zelf! Bij de halte De Eschmarke werd er even gestopt, maar de deuren gingen niet open (volgens mij is de beveiliging dusdanig dat je bij elke halte wel *moet* stoppen in verband met het dicht 'schieten' van de volgende overweg met IR-pistool). Wel was te zien dat dit perron voorzien was vlaggen en ballonnen, dus misschien dat daar straks ook nog wat zou gebeuren? Na een korte stop reed de trein de laatste paar honderd meter tot aan het perron in Glanerbrug, waar de passagiers bij het uitstappen werden verblijd met een witte Euregio-paraplu (help, waar laat ik dat ding nu weer?). Dat uitstappen uit de Talent is overigens nog een hele klim, ik werd onwillekeurig herinnerd aan de bekende frase "Achtung, Stufe!" die ooit in Blauwe Engelen van kracht was. Dit is des te vreemder als je je bedenkt dat (A) 3 van de 4 perrons geheel nieuw zijn aangelegd en dus een willekeurige hoogte hadden kunnen krijgen, en (B) dat er hier straks alleen nog maar Talenten rijden die een nogal lage vloer hebben. Een en ander wordt nog eens verergerd doordat er ook in horizontale afstand een aardige gat gaapt tussen treinstel en perron. Wordt ongetwijfeld vervolgd... In Glanerbrug stond de Talent uit Gronau al langs het perron te wachten en werd het hele gezelschap richting de overweg gedirigeerd waar het moment suprème plaats zou vinden: de koppeling van beide treinstellen! Het Enschedese treinstel reed hiertoe eerst weer terug tot de koppeling aan Duitse kant zich net ter hoogte van de overweg bevond. Daarna reed het Gronause stel langzaam naar voren totdat beide stellen koppelden, dit onder grote belangstelling van de verzamelde pers. De koppeling gaf kennelijk nog een kleine complicatie (de boordcomputers van beide stellen geloofden niet dat ze nu met z'n tweeen waren of zoiets), maar na een kort oponthoud reed de combinatie weer terug tot naast het perron. Hierna werden naast de gloednieuwe fietsenstalling van Glanerbrug enige toespraken gehouden, die de nodige tijd in beslag nam omdat elke zin zowel in het Nederlands als het Duits moest worden voorgelezen. Als herinnering aan deze dag werd tenslotte een boom naast het perron geplant, die nu nog wat iel oogt maar in de loop der jaren een grote hoogte moet gaan bereiken. Ongetwijfeld hoopt men dat voor het aantal reizigers op de lijn iets soortgelijks gaat gelden. Het internationale gezelschap kon weer instappen voor het vervolg van het programma: een complete rit over het baanvak. De weer flink afgeladen treinstellen ("Wird der Zug jemals wieder so voll sein?" vroeg mijn buurman zich af) reden eerst terug respectievelijk door naar Gronau, waar het emplacement inmiddels geheel opgeruimd is. Leek een bordje 'Forst Gronau' een paar jaar geleden wel op zijn plaats, inmiddels zijn grind en berken opgeruimd en is het weer een kale lege moddervlakte. In Gronau was helaas geen gelegenheid uit te stappen, na enkele minuten reed de trein namelijk al weer terug richting Enschede. In Glanerbrug werd slechts gestopt om de overweg te laten sluiten, maar bij De Eschmarke stond de trein iets langer stil. Er zou hier een korte ceremonie worden gehouden waarbij de naam van het kersverse 'station' zou worden onthuld. Helaas was dit alleen voor de aanwezige pers bedoeld, de rest van het gezelschap moest in de trein blijven maar werd in de tussentijd wel vermaakt met enig straattheater (eh, perrontheater bedoel ik dus) en natuurlijk waren er ook weer hapjes en een drankje. Bij aankomst in Enschede bleek de uitgereikte paraplu gelukkig overbodig, de nevel was opgetrokken en er brak zowaar een winters zonnetje door. Aan het begin van het perron stond de NS harmonie (nog nooit zoveel conducteurs bij elkaar gezien, en dan nog wel allemaal met een pet op!) gereed die de genodigden voorging naar het muziektheater voor het laatste deel van het programma: het ondertekenen van de diverse paperassen, het uitreiken van attesten en het afsteken van gloedvolle (...) redevoeringen. Onze geliefde minister Netelenbos was slechts aanwezig in de vorm van een video-opname, maar was uiteraard zeer te spreken over de heropening: lightrail en openbare aanbesteding, wat wil een mens nog meer? Interessanter was een korte videofilm over de geschiedenis van het lijntje waarbij enkele aanwezige lijstleden foto's voorbij zagen komen die hen wel erg bekend voorkwamen, en waarbij de URL van de homepage van ondergetekende ook nog even prominent in beeld kwam ;-) Hierna werd er nog champagne en een eenvoudige doch voedzame lunch aangeboden, maar zelf had ik deze middag nog een andere afspraak waar ik heen moest. Na mijn bagage nog verzwaard te hebben met een persmap en een wandkalender hield ik het dus verder maar voor gezien, maar het was alles bij elkaar toch zeker een geslaagde dag te noemen. Morgen zijn er dus nog de gratis pendelritten, en dan gaat het zondag echt beginnen. NB: de kaartautomaten zouden pas in maart(!) 2002 worden geplaatst.

Terug naar het hoofdmenu

Stuur een emailtje naar Bart Peters